Spurning

Słownik staronordyjski - spurning

Znaczenie staronordyjskiego słowa "spurning"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

spurning
f. (spurningr, m., þenna spurning, Sks. 193 B), a speering, asking a question; minni spurningu, Sks. 5; mín s., … ein lílil s., 220; mína s., 6; at yðr þykki bernsliga reika s. min, 566; leiða spurningum at um e-t, Fms. iv. 230; at þessi s. væri með svá mikilli vél, vii. 203.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚢᚱᚾᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
m.
masculine.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back