Spýta
Słownik staronordyjski - spýta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "spýta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo spýta może oznaczać:spýta
- spýta
- 1. t, [spjót], to spit, pin with sticks; s. at sér vaðmál, Fas. iii. 10; hann spýtti aptr tjaldinu, ii. 285; s. skinn, to spit a skin, for drying it.
- spýta
- 2. t, [spýja], to spit, Bs. ii. 45, Edda 47; s. út bita, n. G. L. i. 343; spýtir hann honum út, Greg. 49; s. í andlit e-m, Pr. 445: to sputter, þat vatn er keldan hefir spýtt, Sks. 147;
- spýta
- 3. u, f. [spjót], a spit, stick, wooden pin, Fas. ii. 285, iii. 10; s. er fyrir er stungit, Edda ii. 431, freq. in mod. usage.
- spýta
- 2. a candlestick; kerta-klofi ok s. með, Ám, 6.
- spýta
- 4. u, f. [spýja], medic. a running sore; fótar-mein þat er menn kalla spýtu, Bs. i. 457. spýtu-leggr, m. a nickname, Orkn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- mod.
- modern.
- m.
- masculine.
- medic.
- medicine, medically.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)