Stað-góðr
Słownik staronordyjski - stað-góðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stað-góðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- stað-góðr
- adj. well-tempered; staðgott sverð, Fas. ii. 465.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚦ-ᚴᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)