Stæðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stæðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

stæðr

adj., neut. stætt, standing; in compds, gagn-s., contrary; sam-s., harmonious.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich