Stækka
Słownik staronordyjski - stækka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stækka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- stækka
- (stœkka), qs. stærka, að, [stór], to grow, wax, impers.; sjó stækkar, Þorf. Karl. 372, v. l. (better stæra): reflex. stækkask, Háv. 12 new Ed.: freq. in mod. usage, það stækkar.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚴᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- pers.
- person.
- qs.
- quasi.
- reflex.
- retlexive.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)