Stafa-nöfn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stafa-nöfn" (lub stafa-nǫfn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

stafa-nöfn (stafa-nǫfn)

n. pl. the names of letters, Skálda 175.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego stafa-nöfn może być bardziej dokładnie napisane jako stafa-nǫfn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚠᛅ-ᚾᚢᚠᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich