Stirð-orðr
Słownik staronordyjski - stirð-orðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stirð-orðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- stirð-orðr
- adj. stiff-spoken; Halldórr var maðr fámæltr ok s., Hkr. iii 97.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᚱᚦ-ᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)