Stóð
Słownik staronordyjski - stóð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stóð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo stóð może oznaczać:stóð
- stóð
- n. [A. S. stôd; Engl. stud; Germ. stut]:—a stud of horses, FmS. vii. 21, FaS. iii. 91, Krók. (in a pun), Sæm. 128; fylmerr í stóði, Grág. i. 504; jalda í stóði, Kormak; hann gékk upp eptir dalnum til stóðs síns, Hrafn. 8.
- stóð
- COMPDS: stóðhestr, stóðhross, stóðmerr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Krók.
- Króka Refs Saga. (D. V.)
- Sæm.
- Sæmundar Edda. (A, C. I.)