Stöðu-garðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stöðu-garðr" (lub stǫðu-garðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

stöðu-garðr (stǫðu-garðr)

m. a standing, permanent fence, Gþl. 350.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego stöðu-garðr może być bardziej dokładnie napisane jako stǫðu-garðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚦᚢ-ᚴᛅᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich