Stökkr
Słownik staronordyjski - stökkr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stökkr" (lub stǫkkr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo stökkr może oznaczać:stökkr
- stökkr (stǫkkr)
- 1. or stökr, m. [provinc. Norse staak = noise], a stir, disturbance; vær kómum stökk (dat.) í lið þeirra, we put them to flight, Stj. 515; ek mun vita ef ek koma nokkurum stökk í lið þeirra, Fms. v.ii. 49; áðr hann görði stökk í órum búðum, ere he brought discord into our dwelling, Bjarn. 28 (in a verse, if thus to be emended); stökkr óx, the swell (of the sea) waxed, Edda (Ht.)
- stökkr (stǫkkr)
- 2. adj. ‘springing,’ brittle, of steel or the like; koparr harðr ok stökkr, Fms. v. 344; stökkr stálbugr, Hallgr.
- stökkr (stǫkkr)
- 2. slippery; sólinn var stökkr … rasar Sturla, Bs. i. 527.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego stökkr może być bardziej dokładnie napisane jako stǫkkr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚴᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- provinc.
- provincial.
- adj.
- adjective.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Hallgr.
- Hallgrímr Pétrsson.
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)