Streng-vörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "streng-vörðr" (lub streng-vǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

streng-vörðr (streng-vǫrðr)

m. a watch at the anchor-cable (moorings); halda strengvörð, Fms. x. 135; við strengvörð á stýri, Kormak.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego streng-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako streng-vǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚱᛁᚾᚴ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich