Stunga

Słownik staronordyjski - stunga

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stunga"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

stunga
u, f. [stinga], a stab, a wound from a pointed weapon; blóði því er ór stungunum hafði runnit, Mar.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚾᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.

Prac i autorów cytowanych:

Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back