Sund-fjöðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sund-fjöðr" (lub sund-fjǫðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sund-fjöðr (sund-fjǫðr)

f. a swimming feather, a fin, Sks. 133.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sund-fjöðr może być bardziej dokładnie napisane jako sund-fjǫðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᛏ-ᚠᛁᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich