Sundr
Słownik staronordyjski - sundr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sundr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sundr
- adv. [Goth. sundro; A. S. sundar; Dan. sönder; common to all Teut. languages]:—asunder; skipta, deila, hluta S., Nj. 164; ganga, stökkva, rifa, bresta, brjóta, höggva, skera … sundr, 19, passim; rekja sundr, Ld. 192; breiða S., Karl. 423; segja sundr, to declare at an end.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adv.
- adverb.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Teut.
- Teutonic.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)