Svana-söngr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "svana-söngr" (lub svana-sǫngr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

svana-söngr (svana-sǫngr)

m. a swan’s song.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego svana-söngr może być bardziej dokładnie napisane jako svana-sǫngr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛅᚾᛅ-ᛋᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich