Svarkr
Słownik staronordyjski - svarkr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "svarkr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- svarkr
- m. a proud, haughty woman, Edda 108, Ó. H. 11, Hkr. i. 180, Fbr. 163, Gísl. 82, Orkn. 382 (v. l.), Grett. 195 new Ed.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛅᚱᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)