Svarmr
Słownik staronordyjski - svarmr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "svarmr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- svarmr
- m. [Engl. swarm; Germ. schwarm], a tumult, Bs. i. 663 (in a verse); sverðs s., ‘sword-fray,’ i. e. battle, Orkn. (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛅᚱᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)