Svefn-höfugt

Znaczenie staronordyjskiego słowa "svefn-höfugt" (lub svefn-hǫfugt)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

svefn-höfugt (svefn-hǫfugt)

n. adj. sleep-heavy, drowsy, Nj. 264, Ld. 120.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego svefn-höfugt może być bardziej dokładnie napisane jako svefn-hǫfugt.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛁᚠᚾ-ᚼᚢᚠᚢᚴᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich