Sverðs-hjölt

Słownik staronordyjski - sverðs-hjölt

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sverðs-hjölt" (lub sverðs-hjǫlt)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sverðs-hjölt (sverðs-hjǫlt)
n. pl. sword-hilts, Landn. 181, Fms. iv. 37, xi. 133, Ld. 204.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sverðs-hjölt może być bardziej dokładnie napisane jako sverðs-hjǫlt.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛁᚱᚦᛋ-ᚼᛁᚢᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

l.
line.
n.
neuter.
pl.
plural.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back