Sverðs-hjölt
Słownik staronordyjski - sverðs-hjölt
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sverðs-hjölt" (lub sverðs-hjǫlt)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sverðs-hjölt (sverðs-hjǫlt)
- n. pl. sword-hilts, Landn. 181, Fms. iv. 37, xi. 133, Ld. 204.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sverðs-hjölt może być bardziej dokładnie napisane jako sverðs-hjǫlt.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛁᚱᚦᛋ-ᚼᛁᚢᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)