Svörr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "svörr" (lub svǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

svörr (svǫrr)

n. a kind of bird, Edda (Gl.) svörr-gælir, m. the gladdener of a bird of prey, Vellekla.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego svörr może być bardziej dokładnie napisane jako svǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich