Sýðing

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sýðing"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sýðing

f. wainscotting; nýjar syllar, sperror, ok nýja sýðing, þekja með spón ok bræða, D. N. iii. 409.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚦᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich