Sýla

Słownik staronordyjski - sýla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sýla"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sýla
d, or better syla, with y, qs. svela, [svell; Engl. swell; cp. Dan. svulme]:—to swell, turn into ice, of water; sýldi hvern dropa er inn kom, … sýldi um hann öll klæðin, Ísl. ii. 461, 462; allt sýldi bæði úti ok inni, Fas, ii. 144: part. sýldr, stiff with ice; kuflinn var sýldr allr, Grett. 117 A; skipit með öllum jöklinum, en þat var mjök sýlt, 125 A; hvar skúar Gísla liggja ok eru sýldir allir, Gísl. 115: of a wound, sýldi benjarnar (acc.), Þjal. 30.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

acc.
accusative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
n.
neuter.
part.
participle.
qs.
quasi.

Prac i autorów cytowanych:

Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Þjal.
Þjalar-Jóns Saga. (G. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back