Sylgja
Słownik staronordyjski - sylgja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sylgja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sylgja
- u, f. a brooch or buckle, chiefly of silver or gold, worn by women; þrjár sylgjur sex aura, Dipl. iii. 4; s. ok fingrgull, Fms. ix. 263; gull-sylgja týndisk … ok fannsk ekki sylgjan … hét hón at gefa hálf-virði sylgjunnar, … sylgjöna þá ena sömu, Bs. i. 348; fimm sylgjur ok þrjú nisti, 874.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛚᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)