Syptir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "syptir"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

syptir

m. [Germ. seufzen; Engl. sob and sigh], a sobbing; in and-syptir or and-syftir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛒᛏᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich