Talaðr
Słownik staronordyjski - talaðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "talaðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- talaðr
- part. spoken; vitrastr ok fegrst talaðr, Edda 15; lítt talaðr á þingum, Fms. vii. 102; snjallr í máli ok talaðr vel á þingum, ix. 534; fámáligr optast, eigi talaðr á þingum, glaðr við öl, málreitinn í kyrð ok blíðmæltr, vi. 438; fámálugr ok ekki talaðr á þingum, Orkn. 184; talaðr vel, djúpráðr, Fagrsk. 32; fá-talaðr, of few words.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛅᛚᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)