Tann-kröm

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tann-kröm" (lub tann-krǫm)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tann-kröm (tann-krǫm)

f. teething pains, of infants, Fél.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tann-kröm może być bardziej dokładnie napisane jako tann-krǫm.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛅᚾᚾ-ᚴᚱᚢᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich