Tein-vöndr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tein-vöndr" (lub tein-vǫndr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tein-vöndr (tein-vǫndr)

m. a wand, Karl. 58.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tein-vöndr może być bardziej dokładnie napisane jako tein-vǫndr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᛁᚾ-ᚢᚢᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich