Þöll
Słownik staronordyjski - þöll
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þöll" (lub þǫll)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þöll (þǫll)
- f., gen. þallar (= þollr), a young fir-tree; hrörnar þöll er stendr þorpi á, Hm., Edda (Gl.): freq. in circumlocutory descriptions of women, bauga-þóll, auð-þöll, men-þöll, Lex. Poët.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þöll może być bardziej dokładnie napisane jako þǫll.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.