Þöngull
Słownik staronordyjski - þöngull
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þöngull" (lub þǫngull)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo þöngull może oznaczać:þöngull
- þöngull (þǫngull)
- m., dat. þöngli, [þang], tangle, sea-weed, Fms. vi. 376; þönglar stórir lágu í fjörunni í leirinum, Sveinn greip upp einn þöngulinn, Orkn. 336, passim.
- þöngull (þǫngull)
- 2. as a nickname, Landn.
- þöngull (þǫngull)
- COMPDS: þönglabakki, þöngulshöfuð.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þöngull może być bardziej dokładnie napisane jako þǫngull.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚾᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)