Þorn-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þorn-görð" (lub þorn-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þorn-görð (þorn-gǫrð)

f. = þornkrúna, Symb. 22, Hom. (St.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þorn-görð może być bardziej dokładnie napisane jako þorn-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚱᚾ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich