Þrjóta
Słownik staronordyjski - þrjóta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þrjóta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo þrjóta może oznaczać:þrjóta
- þrjóta
- pres. þrýtr; pret. þraut; subj. þryti; part. þrotinn: the verb being impersonal, forms as þrauzt or pl. þrutu hardly occur: [A. S. â-þreôtan]:—to fail one, come to an end, impers. with acc. of the person and thing, e-n þrýtr e-t, it fails one in a thing, one comes to an end of it; en er veizluna þrýtr, when it came to the end of the banquet, Ld. 16; er nú vænast at þrjóti okkra samvistu, Fær. 174; þar til er þraut dalinn, to the end of the dale, Nj. 35; inn á fjörðinn, þar til er þraut sker öll (acc.), till there was an end of all the skerries, Landn. 57; en er hann þraut eyrendit, when the breath failed him, Edda 32: the saying, seint þrýtr þann er verr hefir, the man with a bad case has a hundred excuses, FmS. viii. 412; þá er í ráði at rögn (acc.) um þrjóti, Hdl. 41; ey eða ei, þat er aldregi þrýir, Skálda.
- þrjóta
- 2. to want, lack, be short of a thing, fail in it; Hrapp þraut vistir í hafi, Nj. 128; íllt er þat ef föður minn þrýtr drengskapinn, Lv. 11; þá er menn Magnúss konungs þraut grjót ok skotvápn, FmS. viii. 139; at eigi þrjóti oss at vætta miskunnar af Guði, that we do not fail, Hom. 97; ef hinn þrýtr er við tekr, Grág. i. 227; þat hann viðr er þrjóta mun flesta menn þótt fé eigi, Ad. 21; ef hann þrýtr at veraldar auðæfum, Greg. 30.
- þrjóta
- 3. as a law term, to become a pauper; annat-tveggja, at hann andisk eða þrýtr hann (acc.) at fé, þá …, Grág. i. 274; ef þess er ván at þau þrjóti þau misseri, 241.
- þrjóta
- II. part. at an end, past, gone; ok er þrotin ván þótti þess at …, past hope, forlorn, Eg. 719, FmS. vi. 152, Ó. T. 8; get ek at þrotin sé þín en mesta gæfa, Nj. 182; þrotinn at drykk, short of drink, FmS. ix. 41; en er allir voru þrotnir á at biðja hann til, were exhausted in begging him, BS. i. 128; Trojumenn sá sik þrotna at vega sigr á Grikkjum, Bret.; hestrinn var þrotinn, quite exhausted, FmS. vi. 211; ok vóru þá þrotnir yxninir, Eb. 176.
- þrjóta
- 2. bankrupt; ef hinn er þrotinn er fram færir úmagann, Grág. (Kb.) ii. 10.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚱᛁᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Ad.
- Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Ó. T.
- Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)