Þrym-gjöll

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þrym-gjöll" (lub þrym-gjǫll)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þrym-gjöll (þrym-gjǫll)

f. an alarm-bell, Skálda (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þrym-gjöll może być bardziej dokładnie napisane jako þrym-gjǫll.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚱᚢᛘ-ᚴᛁᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich