Þulr

Słownik staronordyjski - þulr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þulr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þulr
m., gen. þular, dat. þul, a sayer of saws, a wife-man, a sage (a bard?); this interesting word, the exact technical meaning of which is not known, occurs on a Danish Runic stone—Hruhalds þular á Salhaugum, Thorsen 17: and in old poems, at hárum þul hlæ þú aldregi, opt er gott þat er gamlir kveða, Hm. 135; inn hára þul, Fm. 34; nú skal freista hvárr fleira viti, gestr eða inn gamli þulr, Vþm. 9. þular-stóll, m. ‘the bard’s-seat,’ in which he sat when speaking; mál er at þylja þular-stóli at, Hm. 111; fimbul-þulr, the great wise man, 143; kross hangir fyrir brjósti þul (poet) þessum, Orkn. (in a verse).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

dat.
dative.
gen.
genitive.
m.
masculine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Vþm.
Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back