Þulr
Słownik staronordyjski - þulr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þulr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þulr
- m., gen. þular, dat. þul, a sayer of saws, a wife-man, a sage (a bard?); this interesting word, the exact technical meaning of which is not known, occurs on a Danish Runic stone—Hruhalds þular á Salhaugum, Thorsen 17: and in old poems, at hárum þul hlæ þú aldregi, opt er gott þat er gamlir kveða, Hm. 135; inn hára þul, Fm. 34; nú skal freista hvárr fleira viti, gestr eða inn gamli þulr, Vþm. 9. þular-stóll, m. ‘the bard’s-seat,’ in which he sat when speaking; mál er at þylja þular-stóli at, Hm. 111; fimbul-þulr, the great wise man, 143; kross hangir fyrir brjósti þul (poet) þessum, Orkn. (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)