Þurfa-maðr
Słownik staronordyjski - þurfa-maðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þurfa-maðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þurfa-maðr
- m. a poor man, needy person, K. þ. K. 142, BS. i. 834, D. I. i. 218, MS. 623. 20; saðr þ., Clem. 135; þurfamanna-tíund, the poor-rate, K. þ. K. 162.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚱᚠᛅ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- D. I.
- Diplomatarium Islandicum. (J. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)