Þust
Słownik staronordyjski - þust
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þust"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þust
- f. (sust, Fms. viii. 96, 436), a flail; sem verkmenn við þust, Fms. viii. 436; hefir hvárr þeirra þust (þusl Ed. wrongly) í hendi mikla, Gísl. 68 (lurk, 155, l. c.); sem þust korni eðr ofn rauðu gulli, Stj. 160; síðan tók hón þust ok barði korn af hálmi, 423.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛋᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)