Þvátt-vífl
Słownik staronordyjski - þvátt-vífl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þvátt-vífl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þvátt-vífl
- n., see vífl, Eb. 99 new Ed. (v. l. 5), Post. 231.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛅᛏᛏ-ᚢᛁᚠᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)