Þver-hönd

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þver-hönd" (lub þver-hǫnd)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þver-hönd (þver-hǫnd)

f. a hand’s breadth, Ld. 276.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þver-hönd może być bardziej dokładnie napisane jako þver-hǫnd.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛁᚱ-ᚼᚢᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich