Þýfðr

Słownik staronordyjski - þýfðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þýfðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þýfðr
part. covered with mounds, uneven, rough, of a field, Fms. iii. 207; þýft tún, þýfðar engjar.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚠᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

part.
participle.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back