Þýfðr
Słownik staronordyjski - þýfðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þýfðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þýfðr
- part. covered with mounds, uneven, rough, of a field, Fms. iii. 207; þýft tún, þýfðar engjar.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚠᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)