Þykk-röggvaðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þykk-röggvaðr" (lub þykk-rǫggvaðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þykk-röggvaðr (þykk-rǫggvaðr)

part. thick-furred, Lv. 41.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þykk-röggvaðr może być bardziej dokładnie napisane jako þykk-rǫggvaðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚴᚴ-ᚱᚢᚴᚴᚢᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich