Tíða-sókn
Słownik staronordyjski - tíða-sókn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "tíða-sókn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- tíða-sókn
- f. church-going, K. Þ. K. 46, Hom. 74, Vm. 77; tíðasóknar-maðr, a worshipper, K. Á. 100.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚦᛅ-ᛋᚢᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)