Tigl-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tigl-görð" (lub tigl-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tigl-görð (tigl-gǫrð)

f. brick-making, Stj. 264.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tigl-görð może być bardziej dokładnie napisane jako tigl-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚴᛚ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich