Timbr-högg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "timbr-högg" (lub timbr-hǫgg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

timbr-högg (timbr-hǫgg)

n. a felling of timber, Fms. viii. 116, D. n. iii. 236.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego timbr-högg może być bardziej dokładnie napisane jako timbr-hǫgg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᛘᛒᚱ-ᚼᚢᚴᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich