Tin-bjalla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tin-bjalla"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tin-bjalla

u, f. tinkling bells (?), Grett. 129 C.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚾ-ᛒᛁᛅᛚᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich