Tin-söðull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tin-söðull" (lub tin-sǫðull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tin-söðull (tin-sǫðull)

m. a kind of saddle, Vm. 177.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tin-söðull może być bardziej dokładnie napisane jako tin-sǫðull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚾ-ᛋᚢᚦᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich