Titull
Słownik staronordyjski - titull
Znaczenie staronordyjskiego słowa "titull"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- titull
- m. [for. word; Lat. titulus], a dot, abbreviation, Skálda 167, 171: an inscription, Stj. 650, Hom. 139, Dipl. v. 18: mod. titill = a tittle, Pass. 35. 5.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᛏᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- for.
- foreign.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)