Töðu-völlr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "töðu-völlr" (lub tǫðu-vǫllr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

töðu-völlr (tǫðu-vǫllr)

m. a manured infield, Grág. ii. 259, Háv. 46.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego töðu-völlr może być bardziej dokładnie napisane jako tǫðu-vǫllr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚦᚢ-ᚢᚢᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich