Tölu-snjallr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tölu-snjallr" (lub tǫlu-snjallr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tölu-snjallr (tǫlu-snjallr)

adj. eloquent, Róm. 325.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tölu-snjallr może być bardziej dokładnie napisane jako tǫlu-snjallr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᛚᚢ-ᛋᚾᛁᛅᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich