Tölu-verðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tölu-verðr" (lub tǫlu-verðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tölu-verðr (tǫlu-verðr)

adj. worth counting, considerable, Sturl. iii. 145.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tölu-verðr może być bardziej dokładnie napisane jako tǫlu-verðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᛚᚢ-ᚢᛁᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich