Trýju-söðull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "trýju-söðull" (lub trýju-sǫðull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

trýju-söðull (trýju-sǫðull)

m. = trogsöðull, Grág. i. 175.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego trýju-söðull może być bardziej dokładnie napisane jako trýju-sǫðull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚱᚢᛁᚢ-ᛋᚢᚦᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich