Tún-göltr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tún-göltr" (lub tún-gǫltr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tún-göltr (tún-gǫltr)

m. a home-boar, Eb. 94, Glúm. 365.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tún-göltr może być bardziej dokładnie napisane jako tún-gǫltr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚾ-ᚴᚢᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich